Dziobasowa Lista Antyprzebojów - Podsumowanie roku 2016

Dziobasowa Lista Antyprzebojów - Podsumowanie roku 2016

400 Faces On TV — Traveling Blind
399 Kissy — Osaka
398 Everything Everything - Fortune 500
397 Röyksopp - Never Ever ft. Susanne Sundfør
396 Teachers - Ocean
395 The Amazons - In My Mind
394 Roses - Accessory
393 Colleen D'Agostino - Without You
392 Golden Coast — Comeback Kid
391 The Mary Onettes - Juna

390 Night Riots — Nothing Personal
389 STRFKR - In The End
388 Drugdealer - Suddenly feat. Weyes Blood
387 Collective Soul - Contagious
386 Klischée — Man On the Moon feat. Veronica Fusaro
385 Atella x Froder - Closer To Life
384 CRX — One Track Mind
383 8 Graves — Wasted
382 Phoebe Ryan - Chronic (The Knocks High in Harajuku Remix)
381 STRFKR - In The End

380 Viet Cong - Silhouettes
379 Clara Mae - Strip
378 Donatachi - Bubblegum (ft. Rosebud Leach)
377 Annabel Jones - Happy
376 Leeuw - BLU
375 Scavenger Hunt — Sweet Talk
374 Röyksopp - Never Ever ft. Susanne Sundfør
373 CLAVVS — Bloom
372 Fairchild | Nom De Guerre
371 Ohlayindigo — Love You To The Moon

370 Third Eye Blind — Company Of Strangers
369 FINS - Stay on Top
368 FM-84 - Goodbye (feat. Clive Farrington)
367 Skinny Dipp — Keep Chasing Stars ( feat. SoundCasino )
366 Jacob Moore - Infinity
365 Netsky - Work It Out feat. Digital Farm Animals
364 Karó - Wolfbaby
363 Becky Hill - Back To My Love (ft. Little Simz)
362 Satin Jackets Feat. Scavenger Hunt - Feel Good
361 Her's - Dorothy

360 HONNE - Warm On A Cold Night
359 Great Good Fine OK — Get Away
358 POLIÇA — Lime Habit
357 Water Park — Dreaming
356 Draper - All I See (feat. Laura Brehm)
355 The 1975 - Somebody Else
354 Two Door Cinema Club - Bad Decisions
353 Underworld - Nylon Strung
352 Kita Alexander - Plain Sight
351 BANNERS - Start A Riot

350 Weekend Wars - Easy
349 How To Dress Well - Lost Youth / Lost You
348 Jagwar Ma - Give Me A Reason
347 Annabel Jones - IOU
346 XY&O - I'm Not Right
345 STRFKR - Never Ever
344 Lovespeak - Sundive
343 ISLE - Surrender
342 Stefan - One thing
341 Reigning Days — Friendly Fire

340 Venus DeMilo — Bite My Tongue
339 Mullally — Wonderful
338 Moving Units - Fragile Magic
337 Leitbur - Solid Ground
336 WE-ARE-Z - Easy
335 Shy Girls - I Am Only A Man
334 Great Good Fine Ok & Orla Gartland - Shapeshifting
333 World Radio — New Romance
332 Airplane Man — Take Me All the Way Home
331 Copycats - Scientist

330 kenzie may - Never Find Another
329 Terror Jr — Come First
328 Yoo-Yoo - Pet Shop Boys
327 King Deco - Castaway
326 The Hearts - Lovers Drug
325 KINGDM - Baby (Feat. Kevin Garrett)
324 Cilia — Hardcore Heartbreak
323 DYSPLAY - Take Care
322 FOALS - Birch Tree
321 ISLANDIS - Home

320 New Order - Singularity
319 School of Seven Bells - Ablaze
318 Eden — drugs
317 Saint Best — In the morning
316 Kill Paris — Junkie (feat. Nevve & Monstre)
315 Landings — My Bones
314 Swim Season - Gold Cloak City
313 Zebra Island - How Many Times
312 Mass Gothic - A Run
311 Tigercub — Omen

310 Pleasure Curses - Under The Moonlight (ft. Christen Cappello)
309 Gold Celeste — Is This What You Could Not Do?
308 M V R X — Stay (feat. Celestial & Jane)
307 Maya Payne - Breathe Again
306 LANY -I Don't Care (Flor Remix)
305 Fou De Toi - Don't Know What to Do
304 Fours — Sickly Sweet
303 A R I Z O N A - Where I Wanna Be
302 MIAMIGO - Seeing Two
301 Kensington - Do I Ever
Places 300 - 251
----------------------------------
300 Max Frost — Adderall
299 A R I Z O N A - I Was Wrong
298 of Montreal - it's different for girls
297 Litche — Look Up
296 Paperwhite - Wanderlust
295 Fieu - Impossible
294 The Away Days — World Horizon
293 Fake Laugh - Birdsong Lullaby
292 Ra Ra Riot - Absolutely
291 | Rooms | - Stars Beyond

290 Olivia Sebastianelli - Lighting Fires
289 Jane's Party - Coming On Strong
288 Andrew Belle — Dive Deep
287 DE'NOVA - Brighter Days
286 Lost Tapes - Girls
285 blink-182 - San Diego
284 Tourists - Quiet Room
283 High Highs - How Could You Know
282 M83 - Go! feat Mai Lan
281 morgxn - home

280 Nocturnal Tapes — Pieces
279 Hospital - Ariel
278 LANY - yea, babe, no way
277 VHS COLLECTION - The Longest Drive
276 The Japanese House — Face Like Thunder
275 CILIA - Hardcore Heartbreak
274 Atlas Genius - Stockholm
273 MAGIC DANCE - The Starchild ᴴᴰ
272 Paperwhite — Get Away
271 Stella - New Toy

270 Project Bongo - Girls Don't Mind
269 Miamigo - Forever
268 Clifflight — Satisfy
267 Lemaitre - Stepping Stone feat Mark Johns
266 Möscow Çlub - Band Of Outsiders
265 Viola Beach - Boys That Sing
264 THE HALF EARTH — Pieces Of Us
263 Zealyn - Sleep On It
262 CAPE LION - We Got Out In Time
261 Japanese Breakfast - In Heaven

260 Armors — Genesis
259 Halfnoise - Know the Feeling
258 Nightly — Xo
257 MADE IN LA — Cindy
256 Sunbathers - Intimacy
255 Trace - Away
254 Millicent - Say You Want Me
253 Stevie — Decay
252 Cleopold - Down in Flames
251 Hudson Scott - Get Down / Clay


Places 250 - 201
----------------------------------
250 Light Wheel - I Want to Expand
249 Papertwin - The Pool
248 Halcyon Drive - Books For The Holidays / Flash
247 Cortes - Towers
246 Tamaryn - Cranekiss / Hands All Over Me
245 Marsheaux - Strong Enough
244 KYTES - As We Row
243 Noble Oak - Coastline
242 Pale Eyes - Britl Binary
241 Kassassin Street - Hand In My Pocket
----------------------------------------------------------------
240 Rainsford — Too Close
239 Paperwhite - Unstoppable
238 NIGHT GAMES - Faithless
237 Josef Salvat — Closer
236 Honne - Someone That Loves You ft Izzy Bizu / 3AM
235 Picture Atlantic — Lord Have Mercy
234 MOTHXR - She Can't Tell
233 DØLBY — Fingertips
232 MAVRICK - Funeral
231 Wild Beasts — Ponytail
----------------------------------------------------------------
230 Great Pagans - Call Of The Void
229 The Hunna - Piece By Piece
228 Fwar — Everybody
227 All Tvvins - Unbelievable
226 Jelf - Wanna Be What You Want
225 Empire of the Sun - High And Low
224 BLAJK - Hamptons
223 Adiam - Quiet Desperation
222 Ourselves On TV – Hole In A Bowl Cut Head
221 RALPH - Something More
----------------------------------------------------------------
220 Holy Oysters - Summer Rain
219 The Radio Dept. - Swedish Guns
218 Temples — Certainty
217 Weirdo - Butter
216 MAALA — Kind Of Love
215 Deacon Blue - The Believers
214 Holy Oysters - Summer Rain
213 Saturday, Monday — Pilgrim (feat. Brolin)
212 Wolf Saga - All That I Need
211 East India Youth - BEAMING WHITE
----------------------------------------------------------------
210 Romes - Tryna Be
209 Night Riots — Don't Kill The Messenger
208 Alex Vargas - Shackled Up
207 Tesla Boy - Nothing
206 Halcyon Drive - Untethered
205 The Last Shadow Puppets - Aviation
204 SACHI — Hold On
203 Foresteater — High and Bright
202 XAN YOUNG — Tomorrow
201 Over Sands - Heartbeat
----------------------------------------------------------------

200-151
------------------------------------------------------

200 Compact Disk Dummies — Holy Love
199 Miike Snow - The Heart Of Me
198 Aglaska - Primavera
197 Left boy - Dangerous
196 St. Lucia — Physical
195 Am!R — Parachute
194 Modesty — Shoreline (Ft. Satellite Empire)
193 Shallows - Summer Sucks
192 Northeast Party House - For You
191 Dreamers - Drugs
------------------------------------------------------
190 VITAMIN - This Isn't Love
189 MUNA - Loudspeaker
188 X&Y - Footprints
187 The Last Shadow Puppets - Bad Habits
186 Runaway Zoo - Just To Be Somebody
185 Youngr - Out Of My System
184 AGA - You x I pt. 2
183 AlunaGeorge - "I'm In Control
182 Paideia - Liason
181 The Naked And Famous - Higher
------------------------------------------------------
180 Terror Jr - 3 Strikes
179 Puppet — To Be Alive (feat. Aaron Richards)
178 Maya Vik - Natural Selection
177 Beck - Wow
176 Dominique — Love You Better
175 TENDER — Lost
174 Pool - Forever Like That
173 Clyde Hill - Cascade (feat. Lyon Hart)
172 XY&O - Chameleon
171 Frances - Say It Again

170 RemiMiles - Inside Of Paradise
169 Zebra Island - Lights and Shadows
168 White Sea - Arcadia
167 Jakil - Tongue Tied
166 Televisor - Remember Me By (ft. Richard Judge)
165 Futile - Lust For Life
164 H U N G E R — Amused
163 Dreamers — Shooting Shadows
162 Hudson Scott - Whale
161 Kid Noize - Ocean
------------------------------------------------------
160 Metronomy - Night Owl
159 Hotel Apache - Cigarettes
158 My Heart the Brave - Runner
157 Ablebody — Backseat Heart
156 Avid dancer - i feel it
155 Magic City Hippies - Heart Wants
154 Justin Bieber - What Do You Mean It's 1985
153 Sofi de la Torre — COLORBLIND CRUISIN
152 Savoir Adore - Lovers Wake
151 The Modern Strangers - Dark 'N' Stormy
----------------------------------------------------------

Miejsca 150-101
Czyli piosenki robią się mniam mniam!!!
-------------------------------------------------
150 Saffari - Bodytalk (Ft. Carolina Ross)
149 Wolf Saga - All In (The New Division Remix)
148 Pompeya — Tell Me, Tell Me
147 Mana Island - DOTS
146 Mood Robot - Drip
145 Editors - Forgiveness
144 Fwar - Nobody
143 NEIKED - Sexual
142 Turin Brakes — Keep Me Around
141 Flaural - Nonnie
-------------------------------------------------
140 Lisbon - Shark
139 Monogem - Take It Slow
138 Animal Collective — FloriDada
137 Junior Prom - Stand!
136 New York Movie - Firecracker
135 ODA - Robot Love
134 Bad Suns — Heartbreaker
133 Stereopol — Claymore
132 Dani Rosenoer - Place In The Sun
131 Mutemath — Changes
-------------------------------------------------
130 SUMif - Every Ring (Zombie Love)
129 Bad Pony — Bottles
128 Junior Boys - What You Won't Do For Love
127 Superwalkers - Lost (As I Am)
126 Two Year Vacation - Love Will Come Back To You
125 Family of Things — Don't Look Back
124 BOA - Right Place Right Time
123 Blessed - One And Only
122 Hælos – Separate Lives
121 SHVLLOWS - Zurich
----------------------------------------------
120 Becky Hill - Warm
119 Draper - Break Over You (feat. Prides)
118 MISUN — Give It Up
117 Porches - Be Apart
116 Future Unlimited - Calm Me Down
115 Voes - Wait
114 Chairlift - Crying in Public
113 HØØNCH - Lost 2.0
112 Gryffin - Heading Home ft. Josef Salvat
111 Satchmode - State Of Mind
----------------------------------------------
110 Krrum - Hard On You
109 Cleopold - Scarlet
108 Yum Yuck — Icicles
107 BoyBoy - Vices
106 Grimes - World Princess Part II
105 Blossoms - Charlemagne
104 Prinze George - Freeze
103 Blossoms - Texia
102 Caravãna Sun — Eye of the Storm
101 FORÊT DE VIN - Hold The Night (feat. Robert Beachgrove)

---

---

---

---

100 Yeasayer — I Am Chemistry
99 Phantogram - You Don’t Get Me High Anymore
98 !!! - Every Little Bit Counts
97 Chinah — Minds
96 Imad Royal - Vagabond
95 Shura - White Light
94 Rainsford - S.I.D. (Sunshine in December)
93 Para Alta - I Get Mine
92 Noiiises - Fight
91 Conditioner - That's Not Me

90 Ralph — Busy Man
89 Roosevelt — Heart
88 Ralph - Cold To The Touch
87 Litany - Work This Out
86 Krrum - Evil Twin
85 The Chain Gang of 1974 - I Still Wonder
84 VOKES - Slow Down
83 XAN YOUNG - Fade Away
82 Swim Deep - Grand Affection
81 Olivver the Kid - BBBlue

80 Sleigh Bells - I Can Only Stare
79 Autoheart — Possibility
78 Nodaway - Chariot
77 Jimmy Eat World — Sure And Certain
76 JONES - Hoops
75 Client Liaison - World Of Our Love
74 Vhs Collection — The Black
73 NZCA Lines - Two Hearts
72 Finish Ticket - When Night Becomes Day
71 Forêt de Vin — Another Dimension (feat. SAY)

70 Retro Culture — Fading
69 Empire Of The Sun - Way To Go
68 Outfit - Framed
67 MIAMIGO - PotLuck
66 The Modern Strangers — Vanilla
65 VÉRITÉ - Constant Crush
64 ELEL — Animal
63 ASTR - Bleeding Love
62 We Are Scientists - Too Late
61 Kytes — On The Run 

60 Deep Sea Arcade — Learning To Fly
59 Prides - Rome
58 Paper Route - Chariots
57 All Tvvins — Book
56 Shapes On Tape - Wide Angle Eyes

55 Matt Jackson-Cook — Onyx
54 Hot Hot Heat - Magnitude
53 HØØNCH - Get Up
52 Rose Tiger — High & Low
51 LIF — Yeah! 

50 Children Of Pop - Jealous Lover
Ależ wariactwo. Zanurzamy się w Mad Chester razem z Dzieciakami. Jealous Lover jest manifestem dzikości przełomu 80 i 90. Szalony, kręcony rytm, słodka niezobowiązująca melodia. Koniecznie!

49 Beach Tiger — Companion
Bujający kawał znakomitego pop-rocka. Jak się okazuje początek ciekawej przygody, który będzie miał świetną kontynuację w najbliższym roku. O ile gitarowe granie w stanach przechodzi głęboki kryzys – o tyle widać, że młodzież garnie się do bardziej niekonwencjonalnych jego odmian wzbogacając ją o przebogate możliwości elektroniki. Niczym byłby ten kawałek, gdyby nie pomysł i znakomita aranżacja.

48 MYZICA - Love & Desire
Nie ma wątpliwości, że Myzica jest w stanie się skojarzyć w tej kompozycji z wieloma innymi piosenkami z tego nurtu. Choć zaczyna się jak „Do the Bartman” ale po chwili robi się naprawdę sympatycznie. Nie siedzę już w muzyce od kuchni w takim stopniu jak drzewiej, zatem stępił mi się zmysł szybkiego znajdowania inspiracji. Ale być może Myzica nasłuchała się Amy Grant czy Cathy Dennis i czerpie garściami z ich dokonań. Z pewnością liczy się tu fantastyczna melodia i piękny klimat kojarzony z przełomem lat 80 i 90. Piosenka ma oczywiście przeuroczy ozdobnik, który ma dla mnie sporą wartość, czyli przepiękną partię saksofonu pod koniec. Pop o jaki warto powalczyć

47 Leena Ojala - Rock Solid
Muszę przyznać, że piosenka gdyby wpadła w ręce rezolutnego menedżera – mogła by stać się gigantycznym przebojem. Bo wszystko się tu znakomicie klei. To jest naprawdę ambitny pop wyśmienicie zrealizowany, pełen podniosłego patosu ale też zwyczajnie przebojowego. No i sama Leena ma papiery na wokalistkę z pierwszych stron gazet. Oczywiste i naturalne skojarzenie to Genifer Rush. Leena bardzo podobnie pokonuje niższe partie wokalne. Oczywiście to nie jest tak gigantyczna wszechstronność, jak w przypadku twórczyni Power Of Love. No i Leena nie boi się sięgać po proste środki wokalne, a wiadomo, że Genifer czasem też zbyt gwiazdorzyła.

46 Lovespeake — DNA
Przypuszczam, że końcówka teledysku była swoistą manifestacją twórczości Lovespeake. Ich fuzja disco, funk, soul i jazz jest tak kolorowa i barwna, że jakby przeciwstawia się nieskalanej białości. Piosenka DNA jest w ich DNA, bo czuć, że wychowali się na popie przełomu 70 i 80, ale nie stronią od skocznego gospel. DNA to wyjątkowy i orzeźwiający pop stworzony celem poprawy samopoczucia gawiedzi, najeżony muskającymi zmysły mieszanką analogów syntezatorowych i gitar przykrytych chwytliwymi liniami wokalnymi. Ja należę do tej gawiedzi. 

45 Stephen - Crossfire
Agonia gitarowego rzężenia jest faktem. Nieliczni potrafią odważnie sięgnąć po niestandardowe rozwiązania i osiągnąć sukces. Stephen z piosenką Crossfire kompletnie pozamiatał system. Pieśń (bo nie piosenka) rozpoczyna się płaczem dziecka, potem wchodzi syntezatorowy, zimny i bezwzględny pochód a pod koniec piosenka nabiera mocnych, rockowych rumieńców. Pod koniec wręcz wybucha mieszanką gospel, rocka i mocnego bluesa. Jeden z najlepszych rokowych kawałków tego roku. Nie jest tajemnicą, że to piosenka niezwykle ponura i opowiada o handlu ludźmi, narkotykach i innym gównie. Nieźle po czymś takim słucha się pogodnych piosenek, jak np. powyższe Lovespeake.

44 Junior Boys - Over It
O Junior Boys już tyle powiedziano i napisano, że właściwie niewiele jestem w stanie już odkrywczego dodać. Oni są z innego świata. Praktycznie nigdy nie czułem przy nich poczucia zawodu. Niektórzy zżymają się, że to efekt fantazyjnych środków elektronicznych. Być może coś w tym jest. Inni się nabijają, że niektóre piosenki są za bardzo podobne do siebie. Być może coś w tym jest. Jedno jest niezmienne, że za każdym razem ich krążek budzi u mnie te same emocje i tak samo świeżo to brzmi. Over it nie odkrywa Ameryki, ale w epoce jednorazowości aż niemożliwe, że oni wciąż zaskakują świeżością i lekkością komponowanie pięknych melodii.

43 Roosevelt - Fever
Oni jeszcze będą

42 Glass Animals - Life Itself
Oni jeszcze będą

41 Sea Radio — Don't Clap
Rosja przestaje być powoli kojarzona z bezkresem i pustkowiem muzycznym, tak przeczytałem w którymś z serwisów muzycznych. Ja uważam, że Rosja to nadal bezkres i pustkowie, ponieważ Moskwa to nie Rosja (to też jest zasłyszane). Jeśli się mylę – proszę mnie poprawić. Tak czy owak - Sea Radio zasilają coraz szersze grono artystów godnych odsłuchu pochodzących z tego kraju, który w tym samym stopniu mnie fascynuje co przeraża. Muzyka nie jest aż tak bardzo podobna do dokonań Tesla Boy, bo jest dużo bardziej psychodeliczna i mroczna. Don't Clap również wpisuje się w ten standard, przy czym jest niesamowicie przebojowa i dlatego notuje tak wysokie miejsce w podsumowaniu roku. Śmiem twierdzić, że warto śledzić Rosjan 

40 Hotel Apache - IWD4U
Ilość wielkich artystów, jaka opuściła ten padoł jest zatrważająca. Jednym z największych ciosów był dla mnie zgon Prince’a. Powiem Wam teraz rzecz trochę dla mnie wstydliwą i kompromitującą. Byłem przekonany, że IWD4U jest autorskim kawałkiem Hotel Apache. Owszem Kalifornijczycy mają spory talent do tworzenia pięknych melodii, jednak wyczuwałem tu boską interwencję. Okazało się, że gdzieś w czasie kariery tej piosenki Prince zmarł, dowiedziałem się dzięki Kordianowi, że to utwór Księcia – byłem zszokowany. Piosenka, choć osadzona w klimacie kalifornijskiego popu robi bardzo pozytywne wrażenie a nad wszystkim położona jest ręka geniusza, czego efektem jest takie a nie inne miejsce w podsumowaniu roku.

39 Pr0files - Like a Knife
Pr0files idą za ciosem. Bezczelnie zmasakrowali mnie w ubiegłym roku niesamowitą mieszanką mrocznego groove, synth popu i mrocznego soulu. Like a Knife jest zbudowana w podobny sposób co Get It Up, lecz jest nieco bardziej kąśliwe. Mniej tutaj tańca a więcej minimalizmu. Cały album jawi się jednak jako pozycja niezwykle atrakcyjna z uwagi na różnorodność. Forgive ma w sobie coś z Daft Punk, Empty Hands przywołuje nieco dokonania Chvrches. Abuse u mogłaby by się znaleźć w repertuarze Lisy Stainsfieald. Changing of the guards nie powstydziłaby się Marina i ich Diamenty. Co by nie było Like a Knife jest bodaj najbardziej wyrazistym kawałkiem z płyty a basowy pochód drze głośniki.

38 Lostchild - Kind To Me
Kind To Me to nie jest jakaś tam mieszanka czegoś Z czymś. To prostu ściśle taneczna piosenka. Bez żadnych ogródek i zahamowań. Muzycy nie zamierzają udawać nikogo. Po prostu grają to, na co mają ochotę. Bardzo przypomina mi to zapomnianą formację D:Ream. Ten same beat, ten sam rytm, ta sama emocjonalność, zmiana w operowaniu skalą głosu i sama stylistyka. Oczywiście Kind To Me jest kapitalną kompozycją i dlatego podbiła moje serce. Idealne na rasowe dyskoteki.

37 Boyboy - none of your love
Optymizm wylewający się z tej piosenki wręcz powala. Nie ukrywam, że bardzo wyluzowane i utraprzebojowe znakomicie wkomponowały się w moją filozofię podejścia do muzyki w bieżącym roku. Przed wszystkim przebojowość. Oczywiście kawałek jest świetnie skrojony, zaaranżowany i naszpikowany świetnie zrobionymi przeszkadzajkami. Nawet moja córa uległa urokowi tej piosenki. Widać też, że formacja ma papiery też na nieco trudniejsze granie. Rozpoczęła swoją karierę od psychodelicznej kom-pozycji Boy. W tej piosence te przeszkadzajki nadają już zupełnie innego wymiaru. Zatem oczy zwracamy na Nowozelandczyków.

36 Viigo - Missing You
Oni jeszcze będą 

35 Roosevelt - Belong
Oni jeszcze będą

34 Breakbot - Get Lost
Piosenka znanego mikserowca jest typowym manifestem uwielbienia dla funk popu z przełomu la 70 i 80. Nie da się tez ukryć fascynacji twórczością Króla Popu, ponieważ duch jego twórczości jest niemalże namacalny w każdym calu. Nie ukrywam, że przespałem nieco debiut tego wykonawcy, który wprost można było uznać za kopię niektórych piosenek Michaela a Fantasy jest właściwie ucieleśnieniem za sprawą głosu Ruckazoida. Get Lost ma przezabawny teledysk – sklejony z wielokrotnych powtórzeń tych samych momentów. Takie samo wrażenie można odnieść słuchając piosenkę. Jest znakomity pulsujący basowy motyw, który świetnie przechadza się po całej piosence. Świetny przebojowy kawałek.

33 Jakl — The Jackal
Przyznam się, że mnie zatkało po pierwszym przesłuchaniu. To potężny kawałek – piękny manifest, hymn,poemat. Tu wszystko pięknie zlepiło się w spójna całość. Piękny głos, niebywałe harmonie wokalne, genialny tekst. No i niepowtarzalna dramaturgia refrenu. Czuć w tej piosence duszę i chyba nie jest ona na pokaz, bo wiem, że muzycy są zaangażowani w kwestie wiary. Ważne jest jednak, że formacja Jakl zwraca uwagę na konieczność ozdabiania piosenek i korzystania z wielu środków artystycznego wyrazu. Efekt być może nie powalałby, gdyby próbowano bazować tylko na żywych instrumentach. W mojej ocenie ta różnorodność buduje ten kawałek.

32 P'aris - Focus
Gdyby ktoś mi 10 lat temu powiedział, że taka muzyka będzie podbijała top podsumowania roku… Dobrze, powtarzam się. To co było – stanowi piękną historię. Dziś jest dziś. I w czołówce topu roku mamy słodycz P'aris. Tekst piosenki jest niezwykle ponury, ale nosi w sobie spore pokłady pozytywnego podejścia do życia, pomimo trudów życia. Jest to piękna mieszanka Sythpopu i electropopu wyśmienicie bardziej sprawdzająca się w klubie czy na dyskotece i duża w tym zasługa delikatnego, subtelnego głosu wokalistki. Trzeba przyznać, że w Confidence ten głos już pozostawia uczucie lekkiego dysonansu. Oczywiście P'aris nie odniosło wielkiego sukcesu, ale i ile wiem formacja o to nie zabiegała, a wręcz unikała rozgłosu.

31 The Strike - Eye for an Eye
Lata 80 te są w cenie w roku 2016. Udowadnia to ponad wszelką wątpliwość formacja The Strike. Atrakcyjnośc Eye for an Eye jest zauważalna już od pierwszego odsłuchu. Piosenka jest niesamowicie chwytliwa i świetnie słucha się jej niemalże w każdych realiach, czy to jedząc śniadanie, czy spacerując wieczorem po mieście. Pochód syntezatorów ładnie kołysze przez cały czas trwania piosenki, ale nie działa usypiająco, tak jak np. w przepięknej baladzie Faint of Heart. Rytm jest cudownie namolny a wręcz perfidnie podkręcany co jakiś czas ciekawym haczykiem aranżacyjnym. Czasem piosenka ma w sobie coś ze stylistyki Bee Gees, czasem przywołuje taneczne piosenki Michalea Jacksona. Niestety do mediów to nie dotarło, bo media wolą podniecać się kolejną sieczką Robbie Williamsa czy Train. Żałość. 


30 The Y Axes - Great Escape

Na jednym z najwybitniejszych i opiniotwórczych blogów muzycznych Pop Goes The Blog padło pytanie: What's that - Chvrches with guitars? I być może odpowiedź byłaby oczywista The Y Axes w takiej szyfladce by się pomieściła. Padają też porównania do Paramore. Można by skojarzyć też z klasycznym amerykańskim babskim indie. Być może to wszystko jest namacalne. Ja jednak odczuwam, że ekipie z San Francisco udało się upiec ciasto na własnoręcznie dobranych składnikach, choć bardzo dobrze znanych. Duża w tym zasługa umiejętności budowania nietuzinkowego patosu i dostojeństwa, ekipa nie boi sięgać po dream pop, synth pop i rocka o tanecznym zabarwieniu. Wyróżnia to od wyżej wymienionych ekip. W tym wszystkim zaplątał się jeszcze jeden, absolutnie najważniejszy składnik – przebojowość. I tutaj mnie kupili.

29 Cub Sport - I Can't Save You

O tym, że Australia jest daleko – wiemy wszyscy. O tym, że Dziobas chce tam żyć i pewnie tam kiedyś pojadę – też wiemy wszyscy. Dlaczego dziobas tak lubi ten odległy rejon? Być może po trosze z tego samego powodu, co Manic Street Preachers śpiewający o antypodach, ale też z całą pewnością z świetną, prężną sceną muzyczną, bliską anglosaskiej kulturze pozbawionej sztuczności przymusowej miłości do multikulti. W Australii nie boją się tworzyć piosenek. Nie utworów, epopei czy arcydzieł tylko piosenek. Może I Can't Save Younie nie zniewala tak jak Paradise czy told you so, ale niewątpliwie jest świetną soft rockową piosenką – poprawiającą humor niejednemu ponurakowi.

28 Krrum — Morphine

Pop soul wydaje się być w dzisiejszych czasach kluczem do sukcesu. Tyle, że niektórzy łatwo wyczuwają koniunkturę i zbijają kapitał na wrażliwości słuchaczy. Są na szczęście artyści, którzy nie wożą się, tylko cały czas kombinują, by ich muzyka brzmiała świeżo. Krrum należą do tej zacnej elity. Głos lekki i p[przywołujący niemalże stylistykę R&B, ale to co dzieje się w tle to absolutna afera. Morphine aż tnie zgrzytliwą i przekorną ścianą dźwięku. W tym samym klimacie podróżuje kawałek Evil Twin, przy czym tutaj Panowie poszli zupełnie po bandzie idąc niemalże w rejony Becka. Oczywiście, gdy ktoś zmęczony jest nadmierną ciągotą do eksperymentów może siągnąć po przepiękną balladę Hard On You, choć i ona spowita jest kołderką przetworzonych dęciaków. Krrum to absolutna gwarancja braku nudy i atrakcyjności. Oczywiście nie stać ich na kolaborację z Daft Punk i dlatego mierny Starboy stał się przebojem a nie wspomniany przeuroczy Hard On You.

27 Big Black Delta — Steer the Canyon

To co robi Jonathan Bates od wielu lat wzbudza u mnie szacunek. Od tylu lat wciąż jego twórczość brzmi świeżo, przekonywująco i prawdziwie. Od czasów Mellowdrone nie mogę się do niczego przyczepić. Steer the Canyon jest potężne. Silny, wyrazisty bit tłuczony automatem, mroczne, nawiedzone syntezatory, wpadające niemalże w rzężenie a’la Front 242. Śpiew a właściwie zawodzenie ubezwłasnowolnia mnie zupełnie, ponieważ nie jestem w stanie oderwać się od tego hipnotycznego wariactwa. Oj, Jonathan – tak trzymaj.

26 The Ramona Flowers — Skies Turn Gold


The Ramona Flowers już kilka razy wysyłali ciosy w moją stronę. Muszę przyznać, że wiele razy trafiali. Za każdym razem inną strzałą. Russia powaliła mnie akustyczną łagodnością i pięknem. Vultures dramaturgią, Brighter - nomen omen jasnością. Skies Turn Gold jest z innej bajki. Tutaj rządzi taniec i rytm. Oczywiście melodia i wygenerowana przestrzeń jest tu niecodzienna. Ale takiej parkietowej jatki jeszcze w ich wykonaniu nie widziano. Afera! Jestem ofiarą tego sytemu i Inie będę tego zmieniał. 

25 GOAT - Saturdaze

Ilość zespołów o nazwie Goat jest zadziwiająca. Z resztą ich rozpiętość stylistyczna zdumiewa. Tym razem kolejna odsłona to czysto dyskotekowa i krystalicznie popowa ekipa, której muzyka ma za zadanie właściwie tylko poprawiać humor. Saturdaze to typowy dance pop, który nie zamierza mieszać w głowach. Do tego świetnie skrojony i ultra przebojowy. Jest bardziej słoneczny niż Erasure ale też bardziej melancholijny i wyrafinowany niż analogiczne nagrania Boysbandów z lat 90 tych. Chyba najbliżej ulokować można to w powolutku zapominaną formację Holy Ghost!. Absolutna rewelacja do połamania nóg!

24 Neon Indian - Dear Skorpio Magazine

Pokłosie afery z 2015. Dear Skorpio Magazine jest jeszcze ostatnim singlem z doskonałej płyty VEGA INTL. Night School. Więcej nic nie powiem, bo już rok temu płonąłem z zachwytu. Piosenka jest kompletną aferą!!! Mogę powiedzieć jedno – Mam nadzieję, ż Alan Palomo pomoże szybko beatyfikować Prince’a.

23 Viigo - Levitate

Oni jeszcze będą

22 Vokes - Cruel Game

Pop rockowe brzmienie Cruel Game mocno osadzone w latach 70tych nie powinno nikogo zmylić. Lata 70 i 80 rządzą w 2016. Choć widać powoli przebłyski mody na lata 90, to jeszcze dziś niewątpliwie nawet wśród ekip ewidentnie rockowych było czuć inspirację tamtym okresem.

21 Xan Young - The Future

Xan Young uchodzi za jednego z najbardziej utalentowanych songwritterów (ale dziwne słowo) w przedziale electro soulu. Dla niewtajemniczonych – jest to poboczny projekt lidera Body Language. The Future jest próbką wręcz wymarzoną do promocji jego talentu. Piosenka jest niezwykle harmonijna, płynie bardzo okazale i nie pozwala na nudę. Duża zasługa niebańskiego ocierającego się o falset głosu Matta Younga, ale oddać też trzeba, że piosenka sama w sobie, choć nie spektakularna – jest skrojona z należytym rozmachem. 

20 CRUISR - Take That

To bomba rozweselająca. Jeden z najbardziej optymistycznych kawałków tego roku. Zdarzyło mi się usłyszeć na radiowej czwórce i nie mogę wyjść z podziwu, dlaczego zamiast pieprzonego oklepanego Maroon 5 nie goszczą w eterze takie piosenki. Istotne jest to, że siłą piosenki nie jest to, że jest optymistyczna, bo optymizm nie jest wykładnią jakości. To po prostu dokonała piosenka, świetny bujany rytm, podbity wyrazistą i elegancką partią basu, refren z niecodziennym i pomysłowym przekrzykiwaniem się z dziecięcym chórem i arcychwytliwy refren. Co więcej – nie sposób od ej piosenki się uwolnić. CRUISR są na fali wznoszącej i myślę, że gdyby ktoś dałby im szanse – mogli by być bardzo popularni.

19 luhx. - more.

Wyśmienite tameczne nagranie. Kipiące pięknym, szlachetnym, nieco tropikalnym rytmem, podbitym funkującym pulsem, zachwycające kapitalnym współgraniem dwóch świetnych głosów różnej płci, znakomitą linią melodyczną, przestrzenią, w końcu powalającym na kolana niesamowitą partią saksofonu. Na takie klimaty lecę jak osa na drożdżówkę. Czy luhx. powtórzą kiedyś tę magię? Oby.

18 Sivik - Time

Sivik podrozuje po rejonach niezbyt odkrywczych i gdy puściłem Andrzejowi ten kawałek nie zrobił na nim szczególnego wrażenia. Długo dociekałem, dlaczego tak się stało. W końcu eureka. Są takie piosenki, które w realiach dobrej jakości i emisji w odpowiedniej klasie sprzętu zyskują ogromną siłę. Bardzo łatwo człowiekowi z boku z Time zrobić słabeusza. Wystarczy wyłączyć mocny pochód basowego grooove’a syntezatorowego, odpowiednio umiejscowione w przestrzeni stereo przeszkadzajki, spłaszczyć kawałek w akustycznym sosie i może wyjść słabizna. Zaraz krzyknie ekipa: Dziobas – przeca ty cenisz melodię. Otóż cenię i zauważam ją i tu – uważam, że jest świetna. Jednak zauważam pewną prawidłowość, że obecnie kawałki robią się tak rozbuchane, że są wręcz skrojone pod dobry sprzęt. Poproszę Sivika, by mi dał najprostsze Demo i tak będę się tym zachwycał.

17 Glass Animals — Youth

Glass Animals to niewątpliwie objawienie ubiegłego roku i pomimo, że to nie nowicjusze. Właściwie już Life Itself zapowiadał, że nie będziemy się nudzić. I faktycznie tak jest. Nie mogę wyjść z podziwu, że przegapiłem ich obecność dawno temu na Off Festiwalu, więcej nawet nie znałem ich twórczości. Nieprawdopodobne. How to be a Human Being słuchałem dość pobieżnie, ale pewne jest, że do tego albumu kiedyś wrócę. Aż roi się tu od niecodziennej różnorodności. Mama's Gun ma w sobie coś z Jethro Tull, Poplar Street jest jak Red Hot Chilly peppers, Cane Shuga jest to jakiś nakręcone elektroniczne granie, znów Season 2 Episode 3 to jak Hip Hop początku lat 00. Zwariować można od tej kolorystyki. Youth to jest takie opus magnum. Wszystko jeste zebrane i skondensowane do pięknej wiązanki, której słuchanie jest czystą rozkoszą. Można odnieść wrażenie, że dogadują się stylistycznie z Wild Beasts, Ale wydaje mi się, że Glass Animals znacznie łatwiej opuszczają ciepły matecznik i nie boją się zasiąść na narowistym koniu. I o ile Wild Beasts potłukli się na Boy King o tyle Glass Animals jadą dalej.

16 Mt. Si - Either / Or

Cascine Label w każdym roku dostarcza garść pereł. W tym roku nie było inaczej. Either / Or jest piosenką magiczną. Słowo „piosenka magiczna” wydaje się już pojęciem nieco wyświechtanym i pustym, ale bez wątpienia muzycy stają na rzęsach, bym w świat baśni i bajek się przeniósł. Ich praca nie idzie na marne – na chwilę udaje mi się dzięki temu urokowi popaść w błogostan. Czy jest to zasługa uroczego głosu Sarah? Czy też lekkości tej piosenki wygenerowanej przez dobrze już nam znanemu Jesse’a Kivela? Czy też to specyfika onirycznej synthopowej, nieco dream popowej stylistyki? Either / Or – oto odpowiedź na powyższe pytajniki. Każdy znajdzie swoją. 

15 Betablock3r – What You Wanted

Betablock3r mocno wpisali się w granie 2016. Momentami brzmią tu jak Tesla Boy. Tyle, że to mógłby to być najlepszy kawałek Rosjan. Moc parkietu jest tu wyczuwalna w wielu aspektach. Tak uroczego NuDisco dawno już nie słyszałem. Po prostu genialna kompozycja. Już Out Of Touch i In My Head zapowiadały, że Kalifornijczycy mają ponadprzeciętne umiejętności. What You Wanted potwierdziło to ponad wszelką wątpliwość. Krew na parkiecie.

14 Lisbon - Vice

Nie będę ukrywał, że to co gra formacja Lisbon gra mi też w duszy. Jest tu wszystko za co kocham muzykę. Luz, przebojowość, skoczność, dobrze pojęta łagodność, jest koci pazurek i świetnie grająca gitarka. Oczywiście dla wszystkich pamiętających mnie, jako uwielbiającego brudną i ciężką muzykę wydaje się być dziwne – niemniej w tej chwili jest to gitarowa muzyka, do której jako jedynej nie mam żadnych zarzutów. Praktycznie każdego roku Panowie zaskakują mnie świetnymi hitami i wyrazistym, bardzo przebojowym graniem. Gdyby ktoś utyskiwał na łagodność Vice może sięgnąc po mocne Shark. Ja jednak wożę się na takim graniu, bo uważam, że w tej chwili jest to jedyny powiew świeżości w stęchniałej muzyce rockowej.

13 Dream Koala - Dimension Sleeper

Yndi Ferreira wygląda jak Inkarnacja Terence’a Trenta. Maluczki spoglądając na zdjęcie rzeknie, że pewnie pali faję i gra reggae. Nic bardziej mylnego. Dimension Sleeper jest zupełnie z innej bajki, śmiem zaryzykować stwierdzenie, że raczej baśni. Choć głos ma w sobie smoothpopową lekkość, w muzyce wyczuć można kilka palet – z jednej strony to ambnientowe przestrzenie, które pozwalają nam na chwilę zapomnieć o grawitacji, z drugiej elektrosoulowe wokalizy i brzmienia, które skłaniają do subtelnego kiwania się na lewo i prawo, z innej zaś subtelny z lekka pulsujący soft rock. Tu i ówdzie (szczególnie na samym końcu) można usłyszeć uroczo naiwne początki elektroniki z początku lat 80. Myślę, że gdyby Terence’a Trent zaprosił do współpracy Orbital – tak mogłoby się to skończyć. Znakomite granie.

12 Keroscene - Just Like Zero

Keroscene przypomina najlepsze tradycje z okresu z-rocka. Piosenka Just Like Zero po prostu miażdży. Miesza się tu masa różnych świetnych dźwięków zespolonych w genialną miksturę grunge, lo-fi, Indie. Miesza się słońce z deszczem, syntezator z gitarową melancholią. Myślę, że Keroscene nie obrazili się, gdybyśmy ich porównali do Fluorescein czy Smashing Pumpkins, co najlepiej słyuchać na ich nowym singlu I Can't Do A Thing. Nie oszukujmy się takie granie umarło, ale na szczęście są tacy, którzy potrafią tchnąć trochę życia. Keroscene z pewnością do takiego grona należy. I to dlatego, że tchną w to granie iskrę bożą, czyli pierwiastek, jaki posiadają nieliczni. Trzymam wielkie kciuki za tę ekipę, bo jeszcze wiele dobrego mogą zrobić dla muzyki.

11 T O F F E - Painting Pictures

Grać electro pop to nie jest żadna filozofia. Wystarczy posiąść jakieś elektroniczne zabawki i lecimy. Schody zaczynają się, gdy z tych zabawek trzeba wycisnąć coś więcej niż piosenki. Painting Pictures jest właśnie czymś więcej niż zwykłą piosenką. Oczywiście nie brakuje w niej typowych składników stylu, czyli pozytywnych wibracji pięknej melodii i słońca, ale jest i dusza, którą muzyk wrzuca do piosenki mając odpowiednie umiejętności i iskrę bożą. Podniosły piękny refren przeplatany pulsującym, bardzo rytmicznym canto pod koniec zamienia się w przeuroczy hymn. Na tę chwilę nie zauważyłem zbyt dużej aktywności Szwedów, ale nie stanowi to problemu, by uznać ten kawałek za jeden z piękniejszych, najbardziej podniosłuch popowych piosenek roku. 

10 Young Kato — One. Two. Three. Four.

Idziemy na wojnę z tą EP-ką. Tak rzekł Tommy Wright. Faktycznie nie ulega wątpliwości, że w głowie aż kotłuje się od myśli słuchając tego, moim zdaniem pozbawionego wad utworu. Pomijam banały, że piosenka jest ultra przebojowa oraz genialnie zagrana i zaśpiewana. Świetne jest solo gitarowe – po prostu przypominają się mi klasyczne piosenki rockowe obowiązkowo posiadające taką wstawkę. Nakładające się wokalizy wprost powalają. Wybornie połączone są tutaj taneczne ornamenty i rockowa moc. Kawałek sprytnie jest w stanie ugryźć zarówno fana rockowego brzdęku, jak i miłośnika popowego spokoju. Balans pomiędzy syntezatorową lekkością i rockową bezczelnością jest doskonały.

9 Refs — Breeze

Dziwna sytuacja. Piosenka żyła swoim życiem na Internetach, zespół tez i pewnego dnia zniknął zupełnie ze wszystkiego. Refs wygumowali całość nawet z profilu, pozostawiając w świadomości tylko kawałek Pain Goes Away, niezwykle atrakcyjny, mocno osadzony w stylistyce R&B. W odpowiedzi na maila otrzymałem zdawkowe, za niedługo wrócą. Tego się nawet kupić nie da! Może borykają się z prawami autorskimi albo szykują wielkie bum. Już kawałek Turn Around zapowiadał, że nie mamy do czynienia z przeciętnością. Przenikliwie zimny jazgot syntezatorów konkuruje tu ze słodką melodią, do jakiś przyzwyczaił nas np. Sugar Ray. Cały czas dając do zrozumienia, że to nie jest another teen song. Breeze już uderza w nutę, od której u Dziobasa się zaczyna każda pięciolinia. Piękna balearyczna melodia, słodkie, przeurocze wokalizy podkręcone soulowym zawodzeniem (absolutnie wow), w tle krocząca, monotonna perkusja. Kawałek jest ozdobiony po drugiej minucie taką dawką muzycznych klejnotów, że aż nie mogę się otrząsnąć. Jako wisienka – kapitalne solo na saksofonie. Cały czas wokalista wykonuje rózne dziwne figury wokalne, czym kupił mnie i puka do bram dziobasowego panteonu. (Piosenkę zainteresowanym mogę wysłąć na mail)

8 Fou De Toi – Only In My Head

Piosenka błyszczy niecodziennym urokiem. Już dawno nie słyszałem tak świetnej piosenki. Trochę szkoda, że Szwedzi przechodzą niezauważeni przez stacje radiowe. Skąd ten mój entuzjazm? Oczywiście Fou De Toi już kilkakrotnie pokazali, że potrafią pisać świetne piosenki, ale żadna nie była tak podniosła i autentyczna. Dotychczasowe, nawet jeśli doskonałe – zawsze miały w sobie pewną infantylność, która blokowała mnie przed postawieniem ich na piedestał. O ile słuchając Don't Know What to Do czy Dreams człowiek miał doskonały nastrój, o tyle po przesłuchaniu Only in My Head można przez cały dzień chadzać w chmurach. Dlaczego brzmienia w klimacie pop-rocka z przełomu 80 i 90 lat miałoby zachwycać? To podobne odczucie, jakie towarzyszyło mi przy słuchaniu np. The The Wonder Stuff. Niby nic wybitnego, ale czasem trafi się On The Ropes. Koniecznie.

7 Sizzy Rocket - Need Somebody

Łatwo nabijać się z pop music. Mówić, że to nieambitne, nikczemnie komercyjne i haniebnie śmierdzi utylitarnością. Nikt nie powiedział, że Sizzy brzydzi się zielonymi, ale nikt jej też nieże zarzucić perfidnego koniunkturalizmu. Need Somebody bowiem przepięknie wyciska wszystkie soki z przebogatej historii kobiecego popu. Oczywiście romantyzmu i lekkości Need Somebody nie sposób w twórczości Amerykanki znaleźć tak gładko. Muzyka tej wokalistki i tancerki to w przeważającej mierze przesycone estragonem pop music spod znaku Charlie XCX czy Icona Pop, i choć w takim samym stopniu nierówna, to momentami bardzo atrakcyjna.

6 Viigo - Move
Oni jeszcze będą! Kocham AAA!!!

5 Coska - Nightdrive

Jeśli ktoś miałby mieć problemy z prawem to mogła to być Coska a nie Refs. Początek Nightdrive to ewidentny plagiat I Like Chopin, który uchodzi za flagowca stylu Italo Disco. Dlaczego zatem epigon znalazł się w top 10 podsumowania roku? Odpowiedź może być gwoździem do trumny i wielu odpuści sobie słuchanie - otóż dlatego, że Artystka gra bardzo podobnie. Nie ukrywam, że pomijając aspekty kto od kogo i za ile, Nightdrive nie był stanie wydostać się z mojej głowy po dziś dzień. Po prostu jest to wspaniała dyskotekowa piosenka ze świetnym tekstem i melodią. Kompletnie oszałamiający jest sposób w jaki Coska bawi się tę melodią. Per saldo uplastyczniła I Like Chopin dostosowując go do realiów roku 2016 powodując jednocześnie, że te pierwsze wrażenie wtórności po kilku przesłuchaniach idzie w zupełną niepamięć i stanowi wręcz siłę tej piosenki.

4 Fenech-Soler — Kaleidoscope

Mają swoją ścieżkę i nie zamierzają z niej zbaczać. Jedyne co mogę robić, to cieszyć się z tego faktu. Kaleidoscope to arcydzieło elektropopu, wyszedł im po prostu majstersztyk. Podczas gdy pionierzy gatunku Klaxons popadają w przeciętność, Friendly Fires zrobili sobie długa przerwę a np. Delphic nie ma nic ciekawego już do zaoferowania oni ciągle brzmią bardzo świeżo i ożywczo. NA EP Ce jest jeszcze kilka znakomitych kompozycji, choć widać ewidentne ciągoty w stronę mroczniejszego elektropopu spod znaku Justice. Kaleidoscope jest jednak arcyhitem – zgrabna gitarka, początek bardzo niepozorny wręcz przeciętny, potem piosenka zaczyna błyszczeć – dziwnym buczeniem w tle, natrętnie tanecznym syntezatorem i subtelnym, nienachlanym brzmieniem głosu. Końcówka jest atomowa i szczerze mówiąc pochłania bez reszty. To jest elektropop doskonały.

3 Ice Choir - Unprepared

Z dużym zmartwieniem przyjąłem rozpad The Depretiation Gulit. Była to jedyna ekipa dream popowa, która za cel nadrzędny postawiła sobie melodię i pewnie nie musiała się specjalnie wysilać, bo bili na głowę konkurencję właśnie tym aspektem. Efekt: 2016 rok jest właściwie pozbawiony klasowego dream popu w klasycznej definicji tego słowa. Okazało się, że ludzie o takim talencie nie muszą martwić się koniecznością sprzedawania kalarepy. Christoph Hochheim założył arcyciekawą formację Ablebody plądrującą niezmierzone stepy lo-fi a Kurt Feldman założył Ice Choir. Backseat Heart w wykonaniu Ablebody zaczyna się jak Apetite przeukochanej formacji Prefab Sprout i właściwie tak się ten kawałek kręci. Nie inaczej jest z Unprepared. Tylko tu mamy do czynienia raczej z tanecznym, okresem If You Don't Love Me. Obaj muzycy mocno nasłuchali się Paddyego w młodości. Muszę powiedzieć, że na płycie Ice Choir jest kilka ciekawych piosenek, jednak wniosek jest jeden – żal po stracie The Depretiation Gulit przeszedł. Może jest inny środek artystycznego wyrazu, ale wrażliwość taka sama.

2 Roosevelt - Colours

Roosevelt jest absolutną czołówką tego roku. Sporym zaskoczeniem dla mnie był fakt, że jest to ekipa, którą dzieli mnie Tylko granica na Nysie Łużyckiej. Od kilku lat Roosevelt jawił się jako jeden z pionierów chillwave. Ich piosenka zawsze zaopatrzona jest w świetne, chwytliwe melodie, chillwave’owską lekkość i urok, świetny nienachalny rytm i doskonałe wyczucie przejść między emocjami. Colours jest po prostu arcydziełem. Wszystko dopięte jest tu na ostatni guzik. Tak samo jest w wielu innych piosenkach, w tym hitowym Fever czy Belong. Cieszę się, że Niemcy mogą legitymować się wreszcie pełnowymiarowym albumem, bo na to w pełni zasługiwali. Co mnie cieszy bardziej – album jest dokładnie taki jaki oczekiwałem. Nie mogę się do niczego przyczepić.

Utwór Roku 2016
1 viiGo — Paranoia

Panowie z ViiGo Kompletnie rozbili bank. Ostatnio kilka osób pytało mnie się co to jest Antyprzebój? Definicja, jaką ja przyjmuję za właściwą i którą się kieruję to utwór predysponujący do bycia przebojem, który z różnych powodów nigdy nim nie został. Takim kawałkiem jest Paranoia.
Przygoda z ViiGo zaczęła się dośc niepozornie - neurotyczne Beautiful, które ma kilka różnych twarzy z jednej strony wręcz klaustrofobiczny refren a z drugiej słoneczne przejścia. Odstawiłem na półkę i zupełnie przypadkiem natknąłem się na nerwowe, pogięte, wciekle basowe Move zakończone soulową impresją z innej bajki, potem było coraz piękniej. Levitate jest już potężnym hymnem. Kawałek pulsuje aż kipi głowa, temperatura podnoszona jest za pośrednictwem tych środków, co w przypadku np. Junior Boys – czyli piękną melodią, przestrzenią, pomysłem ale i zmysłowością. To co dotychczas pokazali wychowankowie 100k Island to kompletne wariactwo. Missing You brzmi niemalże piosenkowo, jest to piosenka mająca w sobie sporo melancholii i sporo odniesień do R&B. Party Lights jest kompletnie roztańczone, by nie powiedzieć dyskotekowe (trochę może jednak zbyt namolne i stąd nie do końca przekonywujące), Ex Friends jest już prawdziwym soulem, Other Lives ma w sobie coś z Depeche Mode albo wspominanym Junior Boys. Natomiast Paranoia zamiata. Powala, miażdży. To kawałek, który zbiegł się z przyjemniejszym okresem w tym roku – czyli OFF Festiwalem i około nim występującymi okolicznościami. Próbowałem trochę zarazić ludzi. Niestety nie udało się. A szkoda, bo Paranoia powala wszystkim, począwszy od dziwnej okładki singla, balearyczną linią melodyczną, przyprawioną inteligentną pop soulową dramaturgią, monumentalną ścianą dzwięku, przepięknym śpiewem przechodzącym tu i ówdzie w cudowne zawodzenie. Piosenka, do której chce się wracać wielokrotnie i absolutnie cudowna. Chyba nie jestem stanie podchodzić do niej normalnie. Po prostu rzuciła na mnie urok / czar. Jestem kompletnie odurzony.